کسانی که موسیقی پاپ را هنر نمی دانند، توانایی درک آن را ندارند!

سعید مدرس : کسانی که موسیقی پاپ را هنر نمی دانند، توانایی درک آن را ندارند!

گفتنی های سعید مدرس از آلبوم جدید و موسیقی پاپ

خواننده، آهنگساز، تنظیم کننده و کارگردانِ موفق دهه هشتاد شمسی موسیقی پاپ، این روزها نسبت به قبل پر کارتر شده است. برگزاری ۲ کنسرت موفق در تهران و انتشار آلبوم «ساحل چمخاله» برای بازگشتش کافی نبود و همین دلیلی شد تا سعید مدرس چند تک تراک در سال جاری منتشر کند. موفقیت قطعاتش سیر صعودی داشته و پیش بینی می شود طی چند ماه پیش رو، بار دیگر بتواند موفقیتهای دهه هشتاد خود را تکرار کند. این خواننده بی حاشیه و کم حرف، در زمستان سال جاری بار دیگر دیداری با مخاطبانش خواهد داشت و پس از آن در سال ۹۴ آلبوم جدید خود را منتشر می کند.

تمام اتفاقات اخیر دست به دست هم داد تا گفتگویی با سعید مدرس داشته باشم که می توانید آن را در ادامه بخوانید:

۹ ماه از انتشار آلبوم «ساحل چمخاله» می گذرد. آیا امسال طرفدارانت باید منتظر آلبوم جدیدی باشند؟

صحبت هایی با آقای خانزاده داشته ام که آلبوم جدیدی را تولید کنیم ولی قطعاً این اتفاق در سال جاری رخ نخواهد داد. یک سری قطعات برای آلبوم تولید کرده بودم که از اواسط توابستان آنها را به عنوان تک تراک منتشر کردم.

این تصمیم دلیل خاصی داشت؟

با توجه به اینکه من سکوت چند ساله ای داشته ام، نمی شد بار دیگر برای انتشار آلبوم جدید یک سال کاری منتشر نکنم، برای همین تصمیم گرفتم که فعلاً تک تراک منتشر کنم ولی سال آینده به طور قطع آلبوم جدیدی را روانه بازار خواهم کرد.

مدتهاست که سبک الکترونیک، غالب اکثریت کارهای منتشر شده از شما می باشد. آیا فکر نمی کنی که این سبک نیز نیازمند تغییر و تحول باشد؟

ابتدا این نکته را اضافه کنم که من در تنظیم هایم سبک های مختلفی را تجربه کرده ام و تنها الکترونیک نبوده است. در بسیاری از تنظیم ها از سازهای زنده استفاده کرده ام و حتی در برخی از آنها لاین بیس را زنده ضبط کرده ام که کمتر اتفاق می افتد. اما در ارتباط با سوال شما باید بگویم که بسیاری تنظیم کننده ها و آهنگسازانِ ما یک کششی به موسیقی ترکیه ای و عرب دارند که من آن را ندارم و فضای کارهایم از آنها دور است. نمی گویم نیازمندِ تغییر نیست ولی من این تغییر را به صورت نامحسوس و طی مدت زمان بیشتری در کارهایم ایجاد کرده ام.

البته این قضیه در مورد ترانه هایی که استفاده می کنی هم صادق است. سبک و مضمون ترانه هایی که استفاده می کنی هم از فضای بازار دور است و بیشتر تصورات مثبتی از عشق و دیگر موضوعات در شنونده ایجاد می کند.

از ابتدای فعالیتم در موسیقی، همیشه به ترانه به دید یک خلاقیت در کلام نگاه کرده ام و همیشه دوست دارم در ترجیع بند به مخاطب شوک وارد شود. دوست دارم ترانه حرفی بزند که زاویه نگاهش نو باشد. منتها اوایل به موضوع ترانه فکر نمی کردم و می گفتم مخاطبان من حس های متفاوتی دارند و دوست داشتم من هم حس های مختلف را بیان کنم تا دایره وسیع تری از  مردم با کارهایم ارتباط برقرار کنند.

و این مثبت نگری در کارهای جدیدت بیشتر هم شده است.

رفته رفته که خودم به همراه موسیقی ام، پخته تر شدیم، تصمیم گرفتم کارهایی بخوانم که حس درونی ام هستند. از آنجایی که من الان در شرایطی نیستم که گلایه های عاشقانه داشته باشم یا در موقیعت شکست عشقی باشم، پس ترجیح می دهم فضاهای کارهایم مثبت باشه و در آن خبری از گلایه و آرزوی منفی برای دیگران نباشد. ولی همچنان آن دیدی که ترانه دارای نقاط خلاق باشد را دنبال خواهم کرد.

پس با این حساب دایره سنی مخاطبانت را تعیین کرده ای و به دنبال مخاطبان به اصطلاح تینِیج نیستی.

شما فکر می کنید الآن تینِج ها شکست عشقی می خورند؟ (می خندد) فکر می کنم دوره اش گذشته است. البته شاید مضمون ترانه هایی که می خوانم به سنّ آنها نخورد ولی سبک موسیقی ام به سلیقه آنها هست.

حالا که بحث به اینجا رسید می خواهم بپرسم، به نظرت موسیقی ایران طی سالهای گذشته پیشرفت چشمگیری داشته و آیا توانسته خود را به استانداردهای جهانی نزدیک کند؟

۴۰ سال پیش فضای جامعه طوری حکم می کرد که مردم به موسیقی غربی گرایش پیدا کنند ولی حالا مردم موسیقی شرقی را بیشتر می پسندد. برای همین ما باید به دو صورت متفاوت مقایسه کنیم که در نهایت هم قیاس در این زمینه اشتباه است، زیرا باید هرچیزی را با توجه به پتانسیلش سنجید. در زمینه تنظیم، میکس و مسترینگ و ضبط کارهای پیشرفتهای خوبی به واسطه دسترسی رایگان به بسیاری از سمپل ها، داشته ایم ولی از لحاظر محتوای آثار هنوز نمی توانیم با قطعیت صحبت کنیم.

با توجه به سبک موسیقی ات، پیشبینی می شد بار دیگر برای کارهایت کلیپ درست کنی. چه شد که به سراغش نرفتی؟ عدم حمایت صدا و سیما از کلیپ تاثیر گذار بوده در این تصمیم؟

تصمیم داشتم که برای مثال تیزر تصویری آلبوم «ساحل چمخاله» را ادامه بدهم تا یک کلیپ کامل شود ولی خب متاسفانه کلیپ در رسانه های داخلی دیده نمی شود و برای همین منصرف شدم.

حالا بعد چند سال که کلیپی منتشر نکرده اید معتقد هستی که ویدئو، موسیقی را تکمیل می کند؟

صد در صد. از جمله اولین افرادی بودم که کارهایم را از طریق ویدئو منتشر کردم. حتی برای بسیاری از خواننده ها نیز کلیپ ساختم. متاسفانه سالهاست که ما این خلأ را در فضای موسیقی قانونی داریم.

بحث رسانه تصویری شد، دلیل خاصی داشته که تا به حال نه به تلویزیون رفته ای و نه تیتراژی را خوانده ای؟

راستش را بخواهی خودم هم نمی دانم. به نظرم ممنوع الکاری ام طی یک مدتی، باعث شده که مسئولان صدا و سیما در این زمینه با احتیاط عمل کنند. وگرنه من از این قضیه استقبال هم می کنم، چون مگر رسانه ای بهتر از تلویزیون می شود؟

دو سال آخرم کمی از بحث هایی که شد دور است. ابتدا در ارتباط با نگرش کارشناسان به موسیقی پاپ صحبتهای بسیاری است. چون بسیاری از آنها موسیقی پاپ را به نوعی وسیله ای برای تفریح مردم می دانند نه صرفاً یک هنر. چقدر با این دیدگاه موافق هستی؟

خب این بسیار کم لطفی است. نمی شود هنری که مردم با آن راحت تر برخورد می کنند و آن را می پذیرند را الزاماً سطح پایین تلقی کنیم. در صورتی که در موسیقی پاپ آنقدر دامنه خلاقیت وسیع است که شما جا برای سازهای سنتی دارید، برای یک سری هارمونی کلاسیک جا دارید. موسیقی پاپ خیلی خوب خود را با تکنولوژی وقف می دهد. به نظرم کسانی که موسیقی پاپ را به عنوان هنر نمی توانند قبول کنند، این موسیقی را درک نمی کنند، زیرا این سبک قابلیت های بسیاری دارد که توانسته این قضر وسیع از مردم را به خود جلب کند.

اما پیش از این در مصاحبه با یک نشریه ای انتقادات تندی را بر موسیقی سنتی وارد کردی.

یک بحث فنی در آن مصاحبه پیش آمد که متاسفانه صحبتهای من را جور دیگری منتشر کردند. اصلاً ادبیات من آن طور نیست. خودم موسیقی سنتی را بسیار دوست دارم و برای کسانی که در آن زمینه فعالیت می کنند احترام ویژه ای قائل هستم ولی این باعث نمی شود که موسیقی پاپ نادیده گرفته شود.