در گوشهگوشه ایران جاذبههای عجیب و شگفتانگیزی وجود دارد که کمتر کسی از آنها باخبر است. کویر ریگ جن ـ جنگل جیغ و.. از این دست بودهاند که پیش از این در چمدان به آنها اشاره کردیم اما روستاهایی در ایران وجود دارد که دارای ویژگیهایی بوده و هستند که بسیار عجیبند. از روستای آدم کوتولهها که به لیلیپوت ایران مشهور شده است گرفته تا روستایی عجیب که بیش از 90 نابینا دارد.
لیلیپوت ایران
ماخونیک نام روستایی است از توابع بیرجند در استان خراسانجنوبی؛ روستایی کوچک که بهواسطه فاصله اندکش با مرز افغانستان اکثریت ساکنانش را افغانها تشکیل میدهند. اما این نقطه از ایران بهواسطه قدکوتاه بودن بیشتر ساکنانش به لیلی پوت ایران مشهور است. ماخونیک یکی از هفت روستای شگفتانگیز جهان است. روستای لیلیپوتی ایران شهرت و آوازهاش را از زنان و مردان کوتاه قامت خود دارد که شبها، زیر سقفی کوتاهتر از سقف خانههای ما چشم میبندند و صبحها، از چهارچوبهایی کوتاهتر از چهارچوبهای خانههای ما پا بیرون میگذارند تا راهی معدن شوند، دامهایشان را چرا دهند یا زمینهای زراعیشان را شخم بزنند.
سرزمین لیلیپوتهای ایران، با 12آبادی اطرافش، منحصر به فردترین روستای ایران است که ساکنان آن، بیماری کوتاه قدی را نسل به نسل از پدران خود به ارث بردهاند. هر چند که این روزها با احداث خانه بهداشت در روستا، قد کودکان ماخونیکی بلندتر شده است، اما جا به جای این روستا را که بگردید، هنوز ردپایی از زندگی مینیاتوری گذشتگان روستا خواهید دید.
روستا در دامنه یک تپه ایجاد شده است با خانههایی به هم فشرده و کوتاه که در گودی زمین ساخته شدهاند. کف خانه حدود یک متر از سطح زمین پایینتر است و برای وارد شدن به خانه، باید کمر خم کنید و از درهای کوچک چوبی بگذرید. بعد، پا روی یکی دو پله درگاهی بگذارید تا به کف خانه برسید. اما با تمام اینها، بافت معماری ماخونیک به خانههای خشت و گلی کوچک محدود نمیشود؛ سالهاست که پای خانههای آجری امروزی هم به ماخونیک رسیده و رنگ و بوی امروزیتری به روستا داده است.
اکثریت افراد در این روستا مادرزادی نابینا به دنیا آمدهاند. اما نکته عجیب در این بین اینکه حیوانات اهلی نیز همانند گاو و گوسفند و حتی گربهها در این روستا نابینا به دنیا میآیند
روستای نابینایان
علت شهرت بسیاری از جاذبهها علتهای پسندیده و خوبی نیست. نمونهاش روستای چهاربرج که بهواسطه آمار بالای نابینایانش به شهرت رسیده است. این روستا که از توابع اسفراین است با وجود آمار هزار سکنهاش حدود 90 نابینا دارد؛ نابینایانی که هیچ دلیلی برای آنها وجود نداشته است.
این مشکل از حدود 20 تا 25 سال قبل آغاز شده است و به همین دلیل خیلی از ساکنان روستا ترک وطن کرده و به شهرها مهاجرت کردهاند و اکنون حاضر نیستند به دلیل این بیماری ناشناخته به روستا بازگردند.
عجیبتر اینکه اکثریت افراد مادرزادی نابینا به دنیا آمدهاند. نکته عجیب در این بین اینکه حیوانات اهلی نیز همانند گاو و گوسفند و حتی گربهها در این روستا نابینا به دنیا میآیند.
هر چند در سال 91 معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان خراسان اعلام کرد این اختلال در این منطقه مهار شده است و اکنون هیچ فرد زیر دو سال در این روستا حضور ندارد که نابینا باشد، بسیاری دلیل این اختلال را ناآگاهی مردم ـ ازدواجهای فامیلی ـ اختلال ژنتیک و... دانستهاند.
![](http://img1.tebyan.net/big/1393/03/20140611094317610_3.jpg)
![](http://img1.tebyan.net/big/1393/03/20140611094317693_3-2.jpg)